FIOS BOEKT OP DE VALREEP TWEEDE OVERWINNING VAN HET SEIZOEN
MELISSANT
Door Max Gouswaart
Melissant – Op 16 februari vond de wedstrijd tussen Melissant en FIOS plaats. Het is een wedstrijd tussen twee ploegen die zich in de onderste regio van de ranglijst bevinden. Melissant die de competitie met drie zeges begon, is gedaald naar de elfde plaats met slechts vijftien punten uit vijftien wedstrijden. Echter zijn er clubs die nog een milder seizoen draaien dan de club uit Melissant. FIOS bevind zich namelijk op de dertiende plaats met vijf punten. De wedstrijd tussen de twee ploegen was, zoals vooraf al gedacht, zeer matig, maar aan strijd ontbrak het zeker niet.
In de openingsfase werd Rick Weeda, keeper van FIOS, gelijk getest met een vrije trap van Jacob van der Spaan, verdediger van Melissant. Er volgde gelijk een tegenantwoord met een vrije trap van Marijn Huibrechtse aan de andere kant van het veld. Deze poging ging rakelings naast. Enkele minuten kreeg Huibrechtse een herkansing met een nieuwe vrije trap. Het schot van de vrijetrappenspecialist ging van zo een 25 meter net naast de kruising.
Vervolgens zocht FIOS weer de aanval op en dit keer met Bart Huibrechtse. Deze onderschepte de bal goed en gaf de bal mee aan Corné Buys. Echter werd zijn schot maar net uit de hoek getikt door keeper Roy Hobbel. Na deze poging volgden er weer een aantal kansen voor Jacob van der Spaan en Alex Krouwel van Melissant. Deze doelpogingen werden allemaal gepakt door keeper Rick Weeda en daardoor was de ruststand 0-0.
In de tweede helft volgde hetzelfde spelbeeld met veel strijd, maar allesbehalve goed voetbal. Echter gaat het in de 50e minuut mis voor Melissant wanneer Stefan Breederveld een directe rode kaart krijgt. Hierdoor kwam FIOS in een overtal situatie terecht en kreeg het meer grip op de wedstrijd. Deze grip was van korte duur wanneer FIOS verdediger Jurek van Bergen een overtreding maakt op Jacob van der Spaan en hij ook rood krijgt. De teams zijn weer aan elkaar gelijk en er volgde een rommelige wedstrijd. Dit kwam niet alleen door het ondermaatse spel, maar ook door de scheidsrechter die soms ook even de weg kwijt was. Tussendoor hadden beiden teams nog een enkele kans, maar deze waren verre van gevaarlijk.
Een kwartier voor het einde van de wedstrijd was het de snelle aanvaller Rens Vlietland die een goede pass gaf op Jacob van der Spaan. Er ontstond een grote kans, maar Keeper Rick Weeda hield zijn doel schoon. In de laatste minuten van de wedstijd had FIOS veel balbezit en probeerde het enkele kansen te creëren. Sander van Poppelen maakte veel meters aan de rechterkant en bereikte Marijn Huibrechtse die helemaal vrij stond in het strafschopgebied. Hij tikte de bal eenvoudig binnen en bracht zijn ploeg op een 0-1 voorsprong. Dit doelpunt viel in de 89e minuut, dus het werd een erg lastig verhaal voor Melissant om nog op gelijke hoogte te komen. Na 96 minuten floot scheidsrechter Fabiany Luchtigheid af en boekte FIOS dus zijn tweede overwinning van het seizoen.
De trainer van FIOS, Hans de Roover, vond dat de wedstijd geen winnaar verdiende. Toch was hij erg blij met de drie punten, maar vond hij het jammer van de domme rode kaart. ‘We trainen hard, maar iedere week valt het steeds de verkeerde kant op. Het is een mooie opsteker voor de jongens die elke week keihard werken’. Trainer Petry Hoofdman van Melissant zag zijn ploeg voor de elfde keer dit seizoen verliezen. Ook vond hij dat zijn ploeg allesbehalve scherp was in de wedstrijd. ‘We kregen twee honderd procent kansen die we niet benutten. We kunnen veel beter, maar we hebben weer gefaald. Alleen Roy verdiende een 10’.
DE JONGE SPARTAAN BEWIJST TEGENDEEL IN WEDSTRIJD TEGEN DEN BOMMEL
Door Max Gouswaart
Den Bommel – Op zaterdag 23 februari was het de beurt aan Den Bommel en De Jonge Spartaan om uit te maken wie dit keer de beste zou zijn. Inmiddels was dit alweer de derde ontmoeting van het seizoen tussen de twee teams uit de derde klasse. Beide keren ging de winst naar de ploeg van Henk Schouten, hoofdtrainer van Den Bommel. Met deze statistieken was Den Bommel de favoriet in de strijd tegen De Jonge Spartaan.
De Jonge Spartaan liet al in de openingsfase, met diverse kansen, zien dat het gekomen was om de winst te pakken. Als een mislukte aanval voor de voeten komt van Willem van Lente, is het in de tiende minuut raak voor De Jonge Spartaan. De centrale verdediger schoot van zo een 30 meter snoeihard de bal in de linkerhoek en liet de doelman kansloos (0-1). Direct daarna ging Den Bommel in de aanval, maar de kopbal van Leon Breeman was een makkelijke prooi voor doelman Ferry de Koning. Vervolgens liet De Jonge Spartaan weer zien hoe gevaarlijk ze konden zijn; met aanvallen van Stan Melissant, wiens schot geblokt werd door Joris Buijs, en een vrije trap van Jordy Frank was de ploeg dichtbij een 0-2 voorsprong.
De doelman van De Jonge Spartaan, Ferry de Koning, bewees maar weer een goede sluitpost te zijn. Ferry duelleert met de jonge 18-jarige keeper Johan Kroon om een plekje onder de lat. Johan was op vakantie, dus Ferry de Koning kreeg de kans om zich te bewijzen. De sluitpost van De Jonge Spartaan kon de goede doelpogingen van middenvelder Mees Vroege en aanvaller Johnno Bakker keren. Even later moest Gerben van der Weele zijn doelman te hulp schieten door de bal weg te werken toen hij de bal uit de vrije trap van Johnno Bakker los liet. De minuten voor de rust waren duidelijk voor Den Bommel. In deze minuten werd Johnno Bakker diep gestuurd, maar de grensrechter oordeelde buitenspel. Vervolgens had de diezelfde Johnno samen Ruben Dos Santos Fortes de kans om de score gelijk te trekken. De twee aanvallers gingen samen op doelman Ferry de Koning af, maar de pass van Bakker op Dos Santos was net te hard waardoor Den Bommel met een 0-1 achterstand de kleedkamer inging.
Na een interessante eerste helft, begon de tweede helft zeer rommelig. Beiden ploegen hadden veel balverlies en er ontstond nog een opstootje. In de 50e minuut speelde Pim Grootenboer een hoofdrol door de corner van Gerben Prins langs keeper Rick Postema te koppen (0-2). Echter kwam de doelpuntenmaker bij het kopduel in aanraking met Joey Bahnert en dus moest de verzorger van de uitploeg aan het werk. Na een lange blessurebehandeling aan de grote bult op het voorhoofd van Pim Grootenboer, moest hij toch de rest van de wedstrijd aan zich voorbij laten gaan.
Na de 0-2 was het vooral Den Bommel die zichzelf tot aanvallen dwong. Vijf minuten na het doelpunt van de Spartaan was Den Bommel weer gevaarlijk met Johnno Bakker en Ruben Dos Santos Fortes. Ferry de koning wist met maximale inspanning de bal met de voet uit het doel te houden. Daarna volgde er nog een vrije trap van Joris Buijs in de muur en wist Johnno Bakker de bal net niet onder controle te krijgen toen hij de aansluitingstreffer op zijn naam had kunnen zetten. Na meerdere doelpogingen van Den Bommel, was het tien minuten voor tijd juist De Jonge Spartaan die de grootste kans had op een doelpunt. Na een goede combinatie kwam de bal namelijk voor de voeten van middenvelder Jordy Frank. Echter voorkwam Rick Postema, keeper van Den Bommel, de 0-3.
Vervolgens volgde er een verre ingooi van Joey Bahnert, die verlengd werd, waardoor Jesper van den Hoek de 1-2 eenvoudig kon binnen koppen. In de blessuretijd maakte De Jonge Spartaan het zichzelf nog erg lastig waardoor bijna de gelijkmaker nog viel. Wesley Bakker speelde zijn broer Johnno vrij, maar deze legde de bal breed in plaats van zelf te schieten. De bal werd vervolgens weggewerkt door Gerben van der Welle waar het laatste fluitsignaal van arbiter Mats Blaak op volgde.
ROCKANJE MAAKT EINDE AAN WINSTREEKS VAN DVV’09
Door Max Gouswaart
Dirksland - DVV’09 kende een ijzersterke tweede periode en kwam uiteindelijk ook als winnaar uit de strijd toen het vorige week periodekampioen werd. DVV’09 verloor vorige periode slechts een wedstrijd en eindigde tweede achter FC Vlotbrug. Omdat FC Vlotbrug nog geen punten heeft verspeeld dit seizoen en het ook al de eerste periode had gepakt, werd deze doorgeschoven naar DVV’09. Op Zaterdag 2 maart trof de ploeg uit Dirksland de club uit Rockanje die onder leiding staat van trainer Harry Rusken. Rockanje kent een wisselvallig seizoen en bevindt zich op de achtste plaats. Vooraf dacht men dat het geen moeilijke opgave zou worden voor DVV’09, die zo een sterke periode kennen. Toch dacht Rockanje daar anders over en verraste men.
In de beginfase van de wedstrijd ging het redelijk gelijk op. De doelman van Rockanje probeerde de bal steeds zo snel mogelijk achter de verdediging van de club uit Dirksland te leggen. Hier slaagde hij in de eerste helft vrij aardig in, doordat hij ook met de wind in zijn rug speelde. DVV’09 probeerde van achteruit op te bouwen, maar Rockanje stond goed opgesteld waardoor DVV telkens vastgezet werd. Als gevolg hiervan werd Jordy Hanenberg, doelman van DVV, gedwongen om de bal lang te trappen. Er volgde geen echt gevaar van de kant van DVV’09 waardoor het spel erg ondermaats oogde vergeleken met de afgelopen wedstrijden. De toeschouwers moesten uiteindelijk een half uur wachten voordat het eerste doelpunt op het scoreboard zou verschijnen. Een miscommunicatie in de verdediging van DVV’09 zorgde ervoor dat Rockanje hier eenvoudig van kon profiteren en voor de 0-1 tekende.
Echter kon Rockanje niet erg lang genieten van de voorsprong. Een crossbal van middenvelder Glenn Melissant werd verkeerd ingeschat door de verdediging van de uitploeg. Hierdoor kwam de bal voor de voeten van Jurre Toes wie het 1 tegen 1 duel met de keeper van Rockanje moest gaan uitvechten. Jurre Toes bleef erg rustig en schoof de bal langs de keeper. Hiermee bracht hij zijn ploeg weer op gelijke hoogte met Rockanje. Naast het feit dat het bijna rust was gebeurde er nog veel in de slotfase van de eerste helft. Wanneer de centrale middenvelder een steekpass geeft op de linksbuiten, gaat de vlag van grensrechter Tom van Gils omhoog. Echter wordt dit genegeerd door de scheidsrechter en daardoor heeft de aanvaller van Rockanje een vrije doortocht naar het doel van DVV’09. Hij liet de doelman kansloos en zorgde voor de 1-2. Toch kreeg DVV’09 in de slotseconde nog een kans door doelpuntenmaker Jurre Toes die een honderdprocent kans had op de gelijkmaker. Dit keer won de keeper van Rockanje in het 1 tegen 1 duel en zorgde ervoor dat zijn ploeg met een 1-2 voorsprong de kleedkamer inging.
In de tweede helft was goed te zien dat Ruud Witschut, hoofdtrainer van DVV’09, wat los had gemaakt bij zijn ploeg. Dit was te zien aan het feit dat de wedstrijd zich, na rust, voornamelijk op de helft van Rockanje afspeelde. Ondanks dat DVV’09 bijna al zijn persoonlijke duels wint, kan het niet direct gevaarlijk worden.
Halverwege de tweede helft komen Marvin van’t Hof en Max van Gils in de ploeg bij DVV’09. Zij zijn afkomstig uit de A-junioren en moeten voor het nodige gevaar gaan zorgen. Ze vervangen Delano van de Velde en Glenn Melissant. DVV’09 is voornamelijk gevaarlijk uit hoekschoppen en kan voor alsnog geen gevaarlijke kansen creëren. De jonge Max van Gils krijgt echter de grootste kans van de wedstrijd op de gelijkmaker. Na een goede vrije trap van linksback Joeri Boshoven, komt de bal na een redding voor de voeten van de A-junior. Maar ook deze bal gaat er niet in. Het spelbeeld is voor de rest van de tweede helft eenzijdig. DVV’09 probeert het spel te maken en Rockanje is met man en mach bezig om de ballen weg te werken. Zo een tien minuten voor het einde van de wedstrijd krijgt Rockanje van circa 20 meter een vrije trap. De bal wordt hard langs de muur getrapt en verdwijnt achter de doelman van DVV’09. Hiermee tekent Rockanje voor de 1-3 en neemt de 3 punten mee uit Dirksland.
DERBY TUSSEN FLAKKEE EN DVV’09 WORDT IN SLOTFASE BESLIST
Door Max Gouswaart
Middelharnis – Op zaterdag 9 maart troffen Flakkee en DVV’09 elkaar op de van Pallandtpolder. Flakkee bevindt zich op de vierde plaats met acht punten minder dan de nummer 3 DVV’09. Het beloofde dus een mooie wedstrijd te worden in de bovenste regionen van de competitie. Aan de toeschouwers zou het in ieder geval niet liggen, want van beiden ploegen was er erg veel aanhang. Echter stond er een harde wind waardoor het mooie spel ontbrak.
De beginfase van de wedstrijd was van beiden kanten erg slordig. Naast het feit dat Flakkee begon met de wind in de rug, had het ook erg veel moeite om de bal goed onder controle te krijgen. Ook DVV’09 had hier last van. Het gevolg hiervan was dat de bal meerdere keren buiten het veld verdween. Jordy Hanenberg, keeper van DVV’09, werd in de eerste tien minuten een paar keer getest door aanvallers Mels de Blok en Youri Kievit. Pas na een half uur kwamen de bezoekers voor het eerst tot een serieuze kans. Rechtsbuiten Jurgen van Bergen gaf de bal namelijk scherp voor op Jurre Toes, maar verdediger Sander Vinke kon de poging onderscheppen en werkte de bal weg. In de slotseconden van de eerste helft maakte Delano van de Velde, de centrale verdediger van DVV’09, het nog erg spannend wanneer hij de bal veel te zacht terug speelde op doelman Hanenberg. Toch kon deze Hanenberg op tijd anticiperen en jaagde de bal over de zijlijn. Na een eerste helft met zeer weinig kansen en ondermaats voetbal gingen de twee ploegen de kleedkamer in met een stand van 0-0.
'DVV’09 had in de tweede helft het voordeel met de wind in de rug en dat was ook goed te zien aan de manier van spelen. De aanvallers werden keer op keer diep gestuurd, maar telkens kwam de bal niet aan. Het leek erop dat het spelbeeld uit de eerste helft niet veranderd was. Robert Vinke, keeper van Flakkee, werd een aantal keer aan het werk gezet door pogingen van Jurre Toes en Glenn Melissant. Aan de andere kant waren het Mels de Blok, wie zijn poging in het zijnet belandde, en middenvelder Ruben Fernandez die voor gevaar stichtte voor de thuisploeg. DVV’09 was vervolgens enkele keren gevaarlijk door de dreiging van Jurgen van Bergen, maar Gerwin van den Nieuwendijk en Robert Vinke voorkwamen de tegentreffer. De laatste vijf minuten van de van reguliere speeltijd waren aangebroken en er volgde een vrije trap voor DVV’09. Rechtsback Nick Jongejan nam een korte vrije trap waar een voorzet van Jurre Toes op volgde. De bal belandde voor de voeten van aanvoerder Ries van den Boogert en werkte de bal achter de sluitpost van Flakkee. Na 85 minuten brak hij daarmee de wedstrijd open.
Trainer Peter van Poortvliet bracht A-junior Gianluca Bosman binnen de lijnen. De snelle aanvaller moest voor de gelijkmaker gaan zorgen. Enkele minuten daarna nam Mees Groenendijk plaats achter de bal voor een vrije trap om een poging op de gelijkmaker binnen te schieten. Hij deed het dit seizoen al vaker, dus de aanhang van Flakkee keek gespannen toe. Echter kon Jordy hanenburg met zijn handen het doel schoon houden, maar hierdoor volgde er nog wel een corner. De corner, van Ruben Fernandez, werd verlengd door Gerwin van den Nieuwendijk en belandde bij de net ingevallen Gianluca Bosman die de bal binnenschoot. De 1-1 verscheen dus op het scorebord en de blessuretijd brak aan.
Enkel een vrije trap van Joeri Boshoven zorgde nog voor een enkel gevaar, maar keeper Robert Vinke wist deze poging te keren. De trainers van beiden ploegen vonden het een verdiende uitslag. De trainer, John Klein, van DVV’09 voegde er nog wel aan toe dat zijn ploeg ook na de periodetitel goed moest blijven presteren, maar hier tot nu toe nog niet in geslaagd was. Volgens hem was het benutten van kansen de grootste belemmering hierin. Peter van Poortvliet vond dat zijn ploeg in de eerste helft te weinig creeerde, maar hij was ook blij dat zijn ploeg nog op gelijke hoogte is gekomen. ‘We blijven strijden voor een eventuele periodetitel’ voegde hij hier aan toe.
“IK WILDE WEER PLEZIER KRIJGEN IN HET VOETBAL”
11 januari 2018
Robert Vinke, de huidige 25-jarige keeper van MSV & AV Flakkee, is op 7-jarige leeftijd begonnen met voetballen bij VV Zuidland. Dat was de plaatselijke voetbalvereniging van het dorp waar hij toen destijds woonde. Robert begon nog niet gelijk als keeper, maar stond op de positie als rechtsback of als laatste man. Hij verhuisde na een jaar in Zuidland te hebben gevoetbald naar Middelharnis en ging voetballen bij MSV & AV Flakkee. De talentvolle keeper legde, door hard werken, een mooie route af en vocht zichzelf tot de A1 van Excelsior Rotterdam. Hij vertelde aan ABU Inside over deze periode met veel hoogtepunten, maar zeker ook met dieptepunten.
Het begin van een mooi avontuur
Eenmaal in de D-junioren kreeg hij met goedkeuring van zijn ouders een nieuwe positie als keeper: “Ik mocht in eerste instantie niet gaan keepen van mijn ouders, omdat ze dachten dat ik dan te weinig zou bewegen.” Tot zijn verbazing en die van zijn ouders verliep het keepen ontzettend goed en Robert had daarnaast veel meer plezier in het voetbal als keeper dan als veldspeler. Robert beleefde dus veel plezier in het keepen en de voetbaljaren vlogen voorbij.
In het eerste jaar van de B-junioren, toen hij ongeveer 16 jaar oud was, zagen niet alleen zijn ouders maar ook de keeper van het eerste elftal van Flakkee, die ook werkzaam was als trainer bij Excelsior D1, dat hij veel potentie in zich had. Deze trainer van Excelsior D1 heeft toen bij Excelsior aangegeven dat Robert geschikt is voor een club als Excelsior. Dit was de eerste stap voor een mooi avontuur voor Robert, want na de tip van deze trainer en het advies van een scout werd hij gebeld door de jeugdopleiding van Excelsior dat hij één keer per week mocht komen trainen. Ook mocht hij deelnemen aan oefenwedstrijden om zichzelf nog meer te bewijzen. Na een half jaar vroeg het hoofd van de jeugdopleiding, Marco van Lochem, dan ook of hij wilde blijven om in de A1 te komen keepen. Een mooi avontuur lonkte voor de jonge keeper.
“Ik stond al met 1-0 achter”
Robert merkte al snel dat het niveau erg hoog lag: “Het niveauverschil met Flakkee A1, dat toen destijds 1e klasse speelde, was ontzettend groot. Met Excelsior speelde ik 2e divisie en ging ik van twee keer naar vier keer per week trainen.” De meeste van zijn teamgenoten bij Excelsior speelden al bijna heel hun leven in de jeugd van een profclub of betaalde organisatie, maar voor Robert was dit niet zo. Hij hoefde echter niet te rekenen op de begeleiding om aan dit niveauverschil te wennen: “Je moest jezelf gewoon gaan bewijzen en dat is op zich hard, want je bent nog met twee andere keepers.” Robert moest zich dus gaan bewijzen in de voorbereiding van het nieuwe seizoen.
Echter ging de voorbereiding niet vlekkeloos. Robert keepte op een toernooi bij Spartaan’20 waar hij bij het uitkomen in botsing kwam met een speler van de tegenpartij. Dit leidde tot geneusde ribben en een hersenschudding: “Een hersenschudding is zo over, maar ik kon door de gekneusde ribben niet meer naar links duiken.” vertelde hij. Veel hersteltrainingen volgden, terwijl zijn teamgenoten gezamenlijk trainden. Mentaal was het ook een klap voor de jonge keeper van Excelsior: “Vier keer per week rondjes rond het veld lopen en de rest gezamenlijk zien trainen, dat is zwaar. Zeker met reizen werd dit me allemaal een beetje te veel, omdat ik in Utrecht studeerde, in Middelharnis woonde en in Rotterdam trainde. Dit heeft me aan het denken gezet of ik hier nog wel mee door wilde. ” Na twee maanden hersteltrainingen te hebben gedaan, was Robert weer herstelt van zijn gekneusde ribben. Daarna moest hij weer zijn plek als eerst keeper gaan veroveren, maar hij moest van ver komen: “Als je als eerste keeper iets hebt opgebouwd, dan is dat moeilijk om die plaats te veroveren. Ik stond dus eigenlijk al met 1-0 achter op de concurrentie.” vertelde hij. In de periode daarna raakte de eerste keeper van Excelsior A1 geblesseerd en mocht Robert nog een aantal wedstrijden keepen. Toen de eerste keeper weer fit was, werd Robert weer tweede keeper en mocht op de bank plaatsnemen. Ook ging zijn school eronder leiden, omdat hij erg lange dagen maakte en vaak pas om 11 uur ’s avonds thuis was. Hier hield het op voor Robert: “Ik wilde gewoon weer voetballen en plezier krijgen in het voetbal. Ik had niet het idee dat ik dat daar nog ging krijgen.”
“Ik vond het heerlijk om elke dag met voetbal bezig te zijn”
Robert besloot dus om weg te gaan bij Excelsior en benaderde in de winterstop zijn vorige club Flakkee om daar weer aan de slag te gaan. Hij mocht dat komende half jaar geen wedstrijd spelen, omdat hij al wedstrijden voor Excelsior had gespeeld dat seizoen. Robert koos ervoor om een half jaar mee te trainen met Flakkee A1 om fit te blijven en om het volgende seizoen weer onder de lat te staan bij de club uit Middelharnis.
Al met al kijkt Robert terug op een erg mooie periode van anderhalf jaar bij Excelsior: “Ik vond het heerlijk om vier keer per week te trainen en elke dag met voetbal bezig te zijn. Ik kijk vooral terug op de trainingen met Jong-Feyenoord, Jong-Excelsior en het trainen in het stadion. Ook de wedstrijden tegen FC Kopenhagen, Ajax en Feyenoord waren prachtige ervaringen.” Uiteindelijk heeft van de 22-koppige selectie het er maar één iemand gered tot het eerste elftal van Excelsior: Jurgen Mattheij.
HET SPROOKJE VAN EXCELSIOR
11 januari 2018
Wie had dat aan het begin van het seizoen durven zeggen? Dat Excelsior Rotterdam, dat zich vorig seizoen pas op het laatste moment rechtstreeks wist te handhaven, na 11 speelrondes 17 punten zou hebben behaald. De beoogd degradatiekandidaat wist daarmee zelfs een zevende plek te veroveren en had ook, voor even, evenveel punten als de regerend landskampioen Feyenoord. Hoelang kon Excelsior dit sprookje voortzetten?
Beste seizoenstart
Excelsior, de derde voetbalclub uit Rotterdam, dat is opgericht in 1902 en zijn thuiswedstrijden speelt in het Van Donge & De Roo stadion kent dus een erg goede seizoenstart. Met zeventien punten uit de eerste elf wedstrijden, behaalde de club hiermee de beste seizoenstart in de clubgeschiedenis. Waarmee de seizoenstart ook is gebaseerd op doelsaldo en eindnotering. Het vorige record, in het seizoen 1982-1983, stond op zestien punten uit elf wedstrijden. Excelsior wist in de twaalfde en dertiende speelronde de top van de Eredivisie het ook erg lastig te maken, maar helaas voor de club uit Kralingen was het geluk dit keer niet aan hun zijde. Zo deden ze niet veel onder voor FC Utrecht en koploper PSV. Excelsior maakte het FC Utrecht erg moeilijk (3-1) en wist aan de wedstrijd tegen PSV net geen punt over te houden (1-2).
Ook sterk op vreemde bodem
De club heeft niet alleen in het Van Donge & De Roo stadion goede resultaten geboekt, maar ook op vreemde bodem wist het punten te behalen. Excelsior behaalde in de eerste vijf uitwedstrijden al dertien punten. In deze wedstrijden werd er zelfs gewonnen van AZ (0-2) en van FC Twente (1-3). In de dertien vorige seizoenen wist de club over het gehele seizoen niet eens dit aantal te overtreffen. Voor de club is dit dus een uitstekende start, zowel op het thuisfront als op vreemde bodem.
Vorige seizoenen
Dat men er raar van opkeek dat Excelsior zich op dat moment, na 13 wedstrijden, op de tiende plek bevond, is helemaal niet zo gek als je kijkt naar het verloop van de vorige seizoenen. De club, die pas voor het vierde jaar op rij zich in de Eredivisie bevindt, speelt elk jaar voor handhaving. Vorig seizoen bezette Excelsior vijf wedstrijden voor het einde van het seizoen nog de voorlaatste plaats. Ook wist de club in de periode tussen 26 november 2016 en 5 maart 2017 geen wedstrijd te winnen. De nacompetitie lonkte voor de club uit Rotterdam, maar door een ijzersterke reeks van vier overwinningen in de laatste vijf wedstrijden werd er uiteindelijk toch nog een twaalfde plaats bereikt. Bijna de helft van alle punten werden in de laatste 10 wedstrijden behaald, waaronder een 3-0 overwinning op koploper Feyenoord. Het was de hoogste eindnotering sinds het seizoen 1984-1985. Het zag er totaal niet uit dat dit nog haalbaar zou zijn voor Excelsior, maar ze bewezen iedereen ongelijk.
In het seizoen 2015-2016 wist de club uit Kralingen zich ook pas op de allerlaatste speeldag veilig te stellen voor handhaving en bereikte een vijftiende plaats. Kort na de handhaving stapte Alfons Groenendijk, de trainer van dat seizoen, alsnog op. Deze statistieken laten zien dat Excelsior in de afgelopen seizoenen veel moeite had om goed te presteren in de eerste delen van het seizoen, omdat het in de laatste speelrondes nog niet zeker was van handhaving.
Scorend vermogen
Voor een goede seizoenstart zijn ook doelpunten van belang. Maar heeft Excelsior dit jaar wel scorend vermogen in de ploeg zitten? Vorig seizoen lukte het Excelsior om 43 keer het net te vinden. Met 127 schoten op doel had de club gemiddeld drie schoten nodig om een doelpunt te maken. De man die hier het grootste aandeel in had was Nigel Hasselbaink. Ook al maakte de 27-jarige Amsterdammer zijn eerste doelpunt pas in zijn tiende wedstrijd, werd hij wel de clubtopscoorder met tien doelpunten. Achter Nigel Hasselbaink volgde Stanley Elbers met acht treffers. Mike van Duinen en Hichaim Faik deelden de derde plek met vier doelpunten. De meeste assist stond ook op naam van Nigel Hasselbaink die zes keer de aangever was bij een treffer van Excelsior. Hiermee was hij betrokken bij meer dan een derde van alle doelpunten van de club. Het was toen ook even schrikken toen hij transfervrij naar het Israëlische Hapoel Ironi Kiryat Shmona vertrok. Gelukkig voor de club was Luigi Bruins aan het begin van de competitie in vorm. Hij was al goed voor vier doelpunten en was daarmee de huidige clubtopscoorder. Hij heeft nu al meer doelpunten gemaakt dan in de drie seizoen daarvoor bij elkaar. Misschien verwachtte men het niet, maar Excelsior heeft dus ook nog andere topschutters in huis die gemakkelijk het net kunnen vinden. Na deze historische seizoenstart is men erg benieuwd of Excelsior Rotterdam deze goede lijn kan doortrekken of dat het toch wéér in de gevarenzone komt. Het sprookje zet zich dus nog voort.
.jpg)
“WIJ GAAN EUROPA IN”
januari, 2018
“Wij gaan Europa in” scandeerde het over de tribunes van het Van Donge & De Roo stadion. Op Zondag 17 december om 16:45 stond namelijk de wedstrijd tussen Excelsior Rotterdam en FC Groningen op het programma.
Nadat de auto was geparkeerd en er tijd was om het stadion eens te observeren merkte je al snel dat het Van Donge & De Roo stadion anders is dan die van andere clubs uit de Eredivisie. Het is namelijk het kleinste stadion van heel de Eredivisie met een capaciteit van maar 4500 beschikbare plaatsen. Voor de voetbalfan die gewend is aan stadions van clubs als Ajax, Feyenoord en PSV is dit toch wel een verschil. “Is dit wel het goede stadion, papa? Want die van Feyenoord is veel groter” hoor je een kleine voetballiefhebber vragen aan zijn vader.
Eenmaal bij het stadion aangekomen, zijn er vooral mensen met een geel uniform te zien: De beveiliging. Daarnaast zijn er erg veel kinderen van verschillende amateurverenigingen te zien die de wedstrijd van Excelsior vandaag komen bezoeken. Dit komt, omdat de prijzen van de tickets erg betaalbaar zijn en het daarom aantrekkelijk is voor amateurverenigingen om de wedstrijden met hun leden te bezoeken. Ook vandaag was dit het geval. Je zag grote groepen jongens maar óók meisjes lopen van onder andere NSVV en VV Smitshoek. Deze kinderen keken hun ogen uit, want voor een aantal was het hoogstwaarschijnlijk een van de eerste voetbalwedstrijden die zij bezochten. “Is dit nu een stadion van een goede club, trainer?” hoorde je een paar jonge voetbalfans zeggen.
Eenmaal de beveiliging en de kaartjescontrole voor de Rob Albers tribune gepasseerd te hebben, was het tijd om een lekker warme versnapering te halen met dit winterse weer. Er bevonden zich verschillende kraampjes bij de ingangen van het stadion. Met diverse mogelijkheden om fanartikelen, snacks, warme stroopwafels, warme chocomel en nog veel meer te kopen. Er liepen daarnaast verschillende vrijwilligers rond om de supporters een Excelsiorsjaal aan te bieden voor een dragelijke prijs. Ze vermeldden er wel bij dat de gehele opbrengst van de sjaals naar de stichting Spieren voor Spieren zou gaan. Ook speelde Excelsior deze dag met de naam van deze stichting op het shirt, omdat deze dag in het teken stond van Spieren voor Spieren.
Het was inmiddels al kwart over vier en dus tijd om naar binnen te gaan in het stadion. Nog één laatste kaartjescontrole en de plaatsen konden worden opgezocht. De keepers van beiden clubs waren al aan de warming-up begonnen. Eenmaal zittend op de Rob Albers tribune, die zich aan een van de lange zijdes van het stadion bevond, was het wachten op de spelers van beiden clubs. Als eerste betraden de spelers van FC Groningen het veld met Mimoun Mahi voorop. Ook zag je een paar uitblinkers waaronder zoals Jesper Drost en Lars Veldwijk. Het uitpubliek ging uit zijn dak en lieten zien dat ze er waren met veel vlaggen en fakkels. Al snel volgden de spelers van Excelsior onder een luid applaus van het gehele thuispubliek. Beide teams begonnen aan hun warming-up. Toen de spelers terug de kleedkamer in gingen om zich klaar te maken voor de wedstrijd, kwam de mascotte van Excelsior een rondje lopen met de kinderen die met de spelers het veld op zouden gaan. “Daar lopen ze” hoorde je een paar ouders, die druk aan het fotograferen waren, zeggen.
De vlaggen wapperden door het stadion en de spelers kwamen het veld op onder leiding van scheidsrechter Martin van den Kerkhof. De fans van FC Groningen namen de leiding in het stadion en gek genoeg hoorde je de harde kern van Excelsior, die zich achter het doel bevonden, nauwelijks. Op de Rob Albers tribune zat op de achterste rij een man die alle liedjes van Excelsior kon dromen, maar hij kreeg weinig steun van zijn mede-supporters. Er gebeurde in de eerste minuten van de wedstijd nauwelijks iets. In de 8e minuut veranderde dit wedstrijdbeeld toen Excelsior een vrije trap kreeg van ongeveer 25 meter vanaf het doel. Hicham Faik, de vrijetrappenspecialist van Excelsior, stond achter de bal. De fans op de tribune wachtten in spanning af, want dit zou wel eens gevaarlijk kunnen worden. De bal vliegt richting het hoofd van Milan Massop en deze kopte de bal hard onderkant lat in het doel. Excelsior kwam knap op een 1-0 voorsprong. Ondanks het tegendoelpunt voor Groningen, gingen de fans van Groningen nog harder zingen. Na het doelpunt van Excelsior werd FC Groningen nog een paar keer gevaarlijk met de spits Lars Veldwijk. Beide teams gingen dus de rust in met een stand van 1-0. Nu de rust was begonnen, was het tijd om weer een lekkere versnapering te halen bij de kraampjes onderin het stadion. De jonge fans hadden maar weinig geduld voor de lange rijen. “Papa, duurt het nog lang?” hoorde je deze fans roepen.
Het beeld van de eerste helft bleef onveranderd en zo werden er nauwelijks kansen gecreëerd. De kleine groep fans van FC Groningen namen nog steeds de leiding in het stadion. Ook maakte Groningen het spel en stond Excelsior met 11 man achter de bal. Tot het moment aanbrak dat Excelsior in de 83e minuut counterde. Hicham Faik stuurde Milan Massop diep en deze gaf een lage harde voorzet op Stanley Elbers. Doelpunt! Het stadion ontplofte en opeens waren de rollen van de fans omgedraaid. De trouwe fan op de achterste rij kreeg nu wel steun met zijn liedjes. De gehele Excelsior-aanhang zong cynisch: “Wij gaan Europa in” en dat terwijl de club naar de 11e plaats zou verhuizen bij deze overwinning. De aanhang van FC Groningen was muisstil.
Het laatste fluitsignaal klonk en er klonk een hard gejuich van het thuispubliek. Sommige trouwe fans omhelsden elkaar en zongen in koor: “Ex-cel-si-or”. De overige supporters ruimden hun bekers op en zochten hun kinderen bij elkaar. De harde kern van zowel Excelsior als Groningen ruimden de vlaggen en spandoeken op en wachtten op de spelers die het publiek kwamen bedanken voor hun aanwezigheid. Het was een geslaagde avond voor de club uit Kralingen. Wie weet gaan ze ooit Europa nog in.